jueves, 26 de septiembre de 2024

uz-15-a

URTEAN ZEHARREKO XV. DOMEKA

 A urtean

(Fray Marcos)

I. Irakurgaia

Euriak ernaldu egiten dau lurra.

Isaias Profetaren liburutik

Is 55, 10-11

Honan berba egiten dau Jaunak:
«Euria eta edurra zerutik jaisten dira
eta ez dira barriro hara bihurtzen
lurra ase, ernaldu eta erne barik,
ereiteko hazia eta jateko ogia emon dagizan;
halan egingo dau nire ahotik urtendako hitzak be:
ez da Nigana hutsik bihurtuko,
egingo dau, ostera, Nik nahi dodana
eta beteko Nik ezarritako helburua».

Jaunak esana.

 

Erantzun salmoa

Sal 65 [64], 10abcd. 10e-11. 12-13. 14 (R/. Lk 8, 8)


R/.   Lur onean jausi zan haziak ugari emon eban frutua.

V/.   Zeuk dozu lurra zaintzen, urez asetzen
eta oparo aberasten.
Urez gainezka doa zeruko ubidea;
Zeuk emoten deutsazu gizakiari gari-garaua. R/.

V/.   Zeuk prestatzen lurra honan:
erretenak ureztatu, mokilak bardindu,
euri-zaparradez harrotu, kimuak bedeinkatu. R/.

V/.   Zeure ondasunez burutzen dozu urtea,
ugaritasuna dariela dagoz zure bideak.
Heze eta ugari dagoz landa zabalak,
alaitasunez apaindurik mendi-ertzak. R/.

V/.   Zelaiak artaldez jantzi dira, ibarrak gariz estaldu,
poz-oihuz eta kantari. R/.

 

II. Irakurgaia

Izadia bera be gogo biziz dago, zain-zain,
Jainkoak noiz agertuko bere seme-alaba izatea zer dan.

San Paulo Apostoluak Erromatarrei egindako epistolatik

Erm 8, 18-23

    Senideok: Nire eretxian, oraingo neke-lanak ezer gitxi dira gero gugan azalduko dan aintzaren aldean. Izadia bera be gogo biziz dago, zain-zain, Jainkoak noiz agertuko bere seme-alaba izatea zer dan. Izadiak bere benetako helburua galduta izan arren –ez bere gogoz, horretara behartu ebanagaitik baino–, badau itxaropena, esklabotzatik eta hondamenetik askatua izan eta Jainkoaren seme-alaben aintzazko askatasunean parte izateko.
    Badakigu, jakin be, izadi osoa erdiminetan aieneka dagoana orain arte. Eta ha ez ezik, gu geu be bai: Espiritua lehen dohai lez hartu dogunok aieneka gagoz geure barruan, Jainkoak noiz askatuko eta bere seme-alaba noiz egingo gaituan zain.

Jaunak esana.

 

Aleluia

R/.   Aleluia.

V/.   Hazia Jainkoaren hitza da;
        ereilea, barriz, Kristo;
        honi entzuten deutsanak betiko bizia izango dau. R/.

       

Ebanjelioa

          Ebanjelio hau era laburrean ik. honen ondoren.

Urten eban ereileak ereitera.

Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik

Mt 13, 1-23

    Egun haretan, Jesus etxetik urten eta itsasertzean jesarri zan. Eta hainbeste jente batu jakonez inguruan, txalupa batera igon eta bertan jarri zan.  Jente-taldea, barriz, hondartzan egoan. Gauza asko esan eutsen, parabola bidez berba eginez:
    «Behin baten, urten eban ereileak hazia ereiten. Ereitean, garau batzuk bide-bazterrean jausi ziran, eta txoriek etorri eta jan egin ebezan. Beste hazi batzuk harri artean jausi ziran, lur handirik ez zan lekuan, eta, aixaleko lurra izanik, behingoan erne ziran; baina eguzkiak jo orduko, erre egin ziran eta, sustrairik ez ebelako, igartu.
    Beste hazi batzuk sasi artean jausi ziran, eta sasiak, haztean, ito egin ebezan haziak. Gainerakoak lur onean jausi ziran, eta frutua emon eben: bateko ehun nahiz hirurogei nahiz hogeta hamar. Belarririk daukanak, entzun dagiala».
    Jesusengana hurreratu eta itaundu eutsoen ikasleek: «Zergaitik egiten deutsezue berba parabola bidez?»
    Jesusek erantzun eutsen: «Zuei emon jatzue zeruetako erreinuaren misterioak ezagutzea; horreei, ostera, ez. Izan be, daukanari emon egingo jako eta gainezka izango dau; ez daukanari, ostera, daukan apurra be kendu egingo jako. Hara zergaitik berba egiten deutsedan parabola bidez: begiratu bai, baina ikusten ez dabelako; entzun bai, baina aditzen ez dabelako, ezta ulertzen be. Holan, Isaias profetak esana betetzen da horreengan:

“Entzungo dozue, bai, baina ulertu ez;
ikusiko dozue, baina konturatu ez.
Izan be, herri honek
gogortu egin ditu buru-bihotzak, gortu belarriak, itsutu begiak.
Ez begie euren begiez ikusi, ez belarriez entzun, ezta buruaz ulertu be,
holan Nigana bihurtu ez daitezan eta salbatu ez dagidazan”.

    Zorionekoak, ostera, zuen begiak, ikusten dabelako, eta zuen belarriak, entzuten dabelako. Benetan dinotsuet: profeta eta zintzo askok ikusi gura izan eban zuek ikusten dozuena, baina ez eben ikusi, eta entzun zuek entzuten dozuena, baina ez eben entzun».
    Jesusek esan eutsen ikasleei: «Entzun ereilearen parabolaren esanahia: erreinuaren mezua entzun bai, baina ulertzen ez dauanari, Gaiztoak etorri eta kendu egiten deutso bihotzean ereinekoa. Hori da bide-bazterrean ereina.
    Harri artean ereindakoa hauxe da: berbea entzutean, behingoan pozik hartzen dauana; baina, sustrairik bakoa eta iraupen txikikoa izanik, berba hori dala-eta estutasun edo erasoaldiren bat sortu orduko, berehala huts egiten dau.
    Sasi artean ereinekoa hauxe da: hitza entzun bai, baina mundu honetako ardurak eta diru-goseak ito egiten deutsoe berba hori, fruturik barik itziz.
    Lur onean ereina, barriz, hauxe da: berbea entzun eta ulertzen dauana. Honek emoten dau frutua: bateko ehun nahiz hirurogei nahiz hogeta hamar».

Jaunak esana.



          Ebanjelioa era laburrean.

Urten eban ereileak ereitera.

Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik

Mt 13, 1-9

    Egun haretan, Jesus etxetik urten eta itsasertzean jesarri zan. Eta hainbeste jente batu jakonez inguruan, txalupa batera igon eta bertan jarri zan.  Jente-taldea, barriz, hondartzan egoan. Gauza asko esan eutsen, parabola bidez berba eginez:
    «Behin baten, urten eban ereileak hazia ereiten. Ereitean, garau batzuk bide-bazterrean jausi ziran, eta txoriek etorri eta jan egin ebezan. Beste hazi batzuk harri artean jausi ziran, lur handirik ez zan lekuan, eta, aixaleko lurra izanik, behingoan erne ziran; baina eguzkiak jo orduko, erre egin ziran eta, sustrairik ez ebelako, igartu.
    Beste hazi batzuk sasi artean jausi ziran, eta sasiak, haztean, ito egin ebezan haziak. Gainerakoak lur onean jausi ziran, eta frutua emon eben: bateko ehun nahiz hirurogei nahiz hogeta hamar. Belarririk daukanak, entzun dagiala».

Jaunak esana.